Tiyatro ve yaratıcı drama çalışmalarında olmazsa olmazlardan olan doğaçlama, önceden bilinmeyen, planlanmamış olarak tanımlanır. Spontanlığı, kişinin kendini rahat bırakmasını ve anda kalmasını sağlamaktadır. Yaratıcı dramada
Psikodrama’nın kurucusu Moreno, henüz bir Felsefe öğrencisiyken Viyana’daki bahçelerde çocukları izlerken aslında insanların “yaşam sahnesinde doğaçlama yapan bir oyuncu” olduğunu düşünmekteydi. Bu düşüncelerle birlikte Moreno;
Yetişkinlerin oyun oynamayı unutması hakkında Slade 1957’de şöyle söylemiştir “Yaşamın bize verdiği en büyük hediyelerden biri de oyun oynamayı bilmemizdir. Gençken, birçoğumuz bunu biliyorduk. Fakat
İnsan doğasına bakış açılarını araştırıken birçok görüşün insan için ne dediği, anlam için ne söylediği, insanın amacına dair fikirlerinin, tanımlarının nasıl olduğu konusunda kitaplar, yazılarla
Sahnede rol almak, kendi hayatında başrol oynamaktan daha kolay geliyor her nedense… Oynayamadığım içindir belki de..Bugünlerde daha yaşamın içinde hissediyorum kendimi.. Daha dahil.. Seçimlerimiz mi
Özgürlük,Sabah mutlu uyanabilmek…Rüzgarı yüzünde, hatta iliklerinde hissetmek…Gökyüzüne bakmak…Gökyüzünden bakmak…Sevmek, sualsizce…Yalnız başına seyahat etmek…Yalın ayak yürümek…Nefes almak…Rüya görmek…Yağmurda dans etmek, su birikintilerinin ortasına atlayıp etrafa su
